เด็กน้อยกับบ้านทองคำ

 

นานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ เรียบง่าย อยู่ปลายเขาลูกหนึ่ง อยู่มาวันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังเล่นอยู่ในสวนเล็กๆ ในบริเวณบ้านของเธอนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นบ้านหลังหนึ่งที่สวยงามมากตั้งอยู่ในอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่บนยอดเขา  บ้านหลังนั้นเหลืองอร่ามดั่งทองคำ ทำให้เด็กน้อยอยากที่จะเข้าไปอยู่ในบ้านที่งดงามตระการตาหลังนั้นแทนบ้านที่ดูธรรมดาๆ ของเธอเสียจริงๆ

เธอรักพ่อแม่และครอบครัวของเธอมากแต่เธอก็อยากที่จะไปอาศัยในบ้านทองคำหลังนั้นเป็นอย่างมาก เธอฝันถึงบ้านทองคำหลังนั้นทุกวัน

จนเมื่อเด็กน้อยเติบโตขึ้นจนสามารถที่จะออกไปข้างนอกได้เองโดยลำพัง เด็กน้อยก็ได้ขออนุญาตแม่ของเธอเพื่อจะขี่จักรยานออกไปข้างนอกบ้าน แม่ของเธอก็อนุญาตให้ออกไปได้แต่ขออย่าได้ไปไหนไกลจากบ้านมากนัก

วันนั้นช่างเป็นวันที่แสนสุขสำหรับเด็กน้อยยิ่งนัก เธอรู้ว่าเธอกำลังจะไปไหน เธอได้ขี่จักรยานไปเรื่อยๆ ตามถนนของหมู่บ้าน จนในที่สุดเธอก็ถึงประตูรั้วของบ้านทองคำหลังนั้น  เธอลงจากจักรยานของเธอและเดินเข้าไปตามทางที่มีหญ้าขึ้นรกๆ ไปจนถึงตัวบ้านทองคำหลังนั้น แต่เมื่อเธอเห็นตัวบ้านใกล้ๆ เธอก็รู้สึกผิดหวังมากมาย เพราะตัวบ้าน ทั้งประตูและหน้าต่างทุกบานที่เธอเห็นในตอนนี้นั้นดูแสนจะธรรมดาและสกปรกเอามากๆ มันดูเหมือนเป็นบ้านร้างที่ถูกทิ้งไว้เป็นเวลานาน

เด็กน้อยขี่จักรยานกลับด้วยความรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก  และแล้วสายตาของเธอก็พลันเห็นภาพที่น่าประหลาดใจเป็นอย่างมากอีกภาพหนึ่ง ที่ไกลโพ้นตรงนั้น มีบ้านหลังเล็กๆ หลังหนึ่งซึ่งมีหน้าต่างเหลืองอร่ามดั่งทองคำเช่นกัน  ลำแสงจากดวงอาทิตย์กำลังทอแสงไปที่บ้านหลังเล็กๆ ของเธออยู่นั่นเอง

เธอเพิ่งเข้าใจแล้วว่าเธอเองนั่นแหละที่ได้อาศัยในบ้านทองคำ  ด้วยความรักและความอบอุ่นที่เธอได้รับในบ้านหลังนี้ ทำให้บ้านของเธอมีค่าดั่งทองคำ  ทุกสิ่งที่เธอเคยฝันถึงนั้น แท้จริงได้อยู่ตรงหน้าเธอนี่เอง

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ในบางครั้ง เราไม่เคยตระหนักว่าเราโชคดีแค่ไหนในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่!

เครดิตภาพ  https://in.pinterest.com/pin/341358846737481466/