กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในดินแดนแห่งป่าดงดิบ ได้เกิดเรื่องทะเลาะวิวาทกันขึ้นระหว่างพวกนกนานาชนิดกับบรรดาสัตว์ในป่า มีค้างคาวตัวหนึ่งแม้จะเป็นสัตว์ปีกเช่นเดียวกับนก แต่มันป่าวประกาศว่ามันไม่เข้าข้างฝ่ายใดทั้งนั้น ขอทำหน้าที่เป็นกรรมการ
แต่พอสัตว์ป่าทำท่าจะพ่ายแพ้ มันก็จะตัดสินว่า
“พวกสัตว์ป่าเป็นฝ่ายผิด
พวกนกเป็นฝ่ายถูก”
แต่พอพวกนกทำท่าจะแพ้
มันก็จะตัดสินว่า
“พวกนกเป็นฝ่ายผิด
พวกสัตว์ป่าเป็นฝ่ายถูก”
สลับกันไปมาขึ้นอยู่กับว่าฝ่ายใดจะชนะก็จะเข้าข้างฝ่ายนั้น
ฝ่ายสัตว์ป่าและบรรดานกทั้งหลายแม้จะไม่ถูกกัน
แต่พอเห็นพฤติกรรมของค้างคาว
พวกมันก็เห็นตรงกันว่าสัตว์เช่นนี้ไม่ควรอยู่ร่วมป่าด้วย
จึงช่วยกันรุมจิกตีค้างคาวขับไล่ออกไปเสียจากป่า
ทำให้ค้างคาวต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในถ้ำอันมืดมิดอยู่จนทุกวันนี้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
อย่าทำตัวเป็นประเภทนกสองหัว
จะไม่มีใครคบค้าสมาคม
แหล่งที่มา หนังสือ นิทานอีสป เล่ม 2
โดย อักษรา ฟอร์ คิดส์
เครดิตภาพ https://www.pinterest.com/pin/261349584604446175/
No comments:
Post a Comment