ในเย็นวันหนึ่ง
มีพายุใหญ่พัดกระหน่ำจนต้นอ้อนั้นพากันเอนลู่ไปตามกระเเสลม
ต้นโอ๊กใหญ่เห็นเช่นนั้นจึงถามต้นอ้อว่า "ไฉนเจ้าจึงไม่ยืนนิ่งต้านเเรงลมเล่า เจ้าช่างอ่อนแอเหลือเกิน"
ต้นอ้อตอบอย่างถ่อมตนว่า
"ข้านั้นเป็นต้นไม้เล็กๆ ไม่มีเเรงกำลังมากเช่นท่าน ลมพัดไปทางไหนก็ต้องเอนไปทางนั้น"
ต้นโอ๊กได้ฟังก็หัวเราะดังลั่นอย่างภาคภูมิใจในความยิ่งใหญ่ของตน
เเต่ทว่าคืนนั้น
พายุยังคงโหมกระหน่ำรุนเเรงจนต้นโอ๊กหักโค่นลง เหลือเเต่ต้นอ้อที่ยังมีชีวิตอยู่
เเละเมื่อพายุสงบลง ต้นอ้อก็หยัดยืนตรงได้อีกครั้ง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
โอนอ่อนย่อมอยู่ได้นานกว่าเเข็งกระด้าง
ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
No comments:
Post a Comment