เสือโคร่งชราเจ้าปัญญา

วันหนึ่ง ... ที่ป่าลึกแห่งหนึ่ง มีเสือโคร่งตัวใหญ่วัยชราตัวหนึ่ง กำลังนอนอยู่อย่างหมดหวัง เพราะมันไม่มีญาติพี่น้อง หรือมิตรสหายเลย ไม่มีใครเหลียวแล ต้องอยู่อย่างลำบากตามลำพัง มันต้องอดมื้อกินมื้อไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะ ออกไปหาอาหารมาได้

วันต่อมา... เจ้าเสือโคร่งก็นอนอยู่ที่เดิม มีสัตว์หลายตัวที่เคยถูกเจ้าเสือโคร่งหมายเอาชีวิตสมัยยังหนุ่มแน่น พวกสัตว์เหล่านี้ จึงคิดที่จะแก้แค้น

พวกสัตว์ต่างพากันพูดว่า "พวกเรา เจ้าเสือโคร่งชราตัวนี้เราจะเอามาทำอะไรดี เมื่อก่อนเคยไล่กินพวกเราแทบเอาชีวิตไม่รอด มาคราวนี้ทำไมมานอนสิ้นหวัง เช่นนี้ละ" พวกสัตว์ต่างๆไม่ต้องการ เอาชีวิตเสือโคร่งชราอย่างเดียว แต่ต้องการสั่งสอนให้รู้รสชาติของการหนี เพื่อการมีชีวิตอยู่รอดด้วยว่าเป็นอย่างไร

 

พวกสัตว์จึงเอ่ยขึ้นว่า "ท่านเสือโคร่งที่เคารพ วันนี้ท่านไม่ออกไปหาอาหาร ที่ลำธารอย่างก่อนหรือ" 

เสือโคร่งตอบ "ข้าจำศีลไม่อยากเอาชีวิตใครอีก เพราะข้าอายุมากอยากอยู่อย่างสงบไม่ไปทำร้าย หรือฆ่าใครอีก พวกเจ้าก็เหมือนกัน ข้าเห็นแล้วยังไม่อยากจะกินเลย หลีกไปให้พ้นข้าเถอะ"

จากนั้นเสือโคร่งทำเป็นนอนลงเช่นเดิม แต่เสือโคร่งยังมีสติ ที่จะขู่พวกสัตว์ที่คิดทำร้าย มันรู้ดีว่าไม่สามารถเอาเรี่ยวแรงมาต่อสู้ได้แน่ แต่ถ้าจะตายมันจะไม่ยอมตายเพราะน้ำมือสัตว์พวกนี้แน่

เสือโคร่งชรายังคิดต่อไปว่า ถ้าตายไปจริง ๆ ก็แล้วแต่พวกมันจะทำอะไร เพราะไม่ต้องการเสียศักดิ์ศรี เสือโคร่งพยายามทำตัวว่ายังเก่งกล้า ไม่ยอมสยบให้สัตว์อื่น

 

เสือโคร่งกล่าวต่อ "พวกเจ้าหลีกไปให้ไกลข้าด้วย ข้าไม่อยากทำบาป เพราะช่วงที่ข้านอนหลับ เกิดข้าละเมอเผลอไปกินพวกเจ้าเข้า มันจะเป็นบาปกรรมได้" พวกสัตว์เหล่านั้นเมื่อได้ยินเสือโคร่งกล่าว
ก็รีบหนีเพราะกลัว เจ้าเสือโคร่งละเมอ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
สติปัญญาของคนถึงอายุไขใกล้จะหมด แต่ถ้ารู้จักคิด ใช้มัน ก็ทำให้รอดพ้นจากภัยอันตรายได้

คัดลอกจาก http://kids.mweb.co.th
แก้ไข : นายธวัฒชัย ใบโสด

http://webhtml.horhook.com/section/spinyarns/new/00298_7.html

ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต