ชายคนหนึ่งกำลังเดินไปตามถนนและกำลังครุ่นคิดอยู่ ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ เขาหยุดเดินและมองไปรอบๆ แต่เขาก็มองไม่เห็นใครที่อยู่บริเวณนั้นเลย และเมื่อเขาออกเดินอีกครั้ง เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้อีกเป็นครั้งที่สอง
เขาจึงลองไปดูที่หลังพุ่มไม้
จึงได้พบว่า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งมุดหน้าร้องไห้อยู่
เขาจึงเอ่ยถามเด็กน้อยขึ้นว่า
“เจ้าหนูร้องไห้ทำไมจ๊ะ? แล้วหนูชื่ออะไรล่ะ?”
“ผมชื่อแดง
ผมหลงทางและหาแม่ไม่เจอฮับ”
“งั้นตามฉันมา
เราจะไปตามหาแม่ของหนูกัน” ชายผู้นั้นจึงเดินจูงมือเด็กน้อยไปที่สถานีตำรวจ
ชายผู้นั้นบอกให้เด็กน้อยนั่งลงและเขาก็นำอาหารมาให้เด็กน้อยทาน
เมื่อเด็กน้อยหยุดร้องไห้
คุณตำรวจจึงขอให้เด็กน้อยบอกรูปร่างลักษณะของแม่ของเด็กน้อยเพื่อจะได้ตามหาแม่ของเด็กน้อยต่อไป
เด็กน้อยบอกคุณตำรวจว่า
“แม่ของผมสวยมาก แม่ของผมเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก”
คุณตำรวจจึงพาเด็กน้อยไปเจอผู้หญิงที่สวยๆ
ในละแวกนั้น แต่เด็กน้อยบอกคุณตำรวจว่า บรรดาผู้หญิงที่สวยๆ เหล่านั้น
ไม่ใช่แม่ของเด็กน้อยเลย แต่เด็กน้อยยังคงยืนยันว่า
แม่ของเด็กน้อยสวยมาก
หลังจากที่เดินตามหากันเป็นเวลานาน
คุณตำรวจก็นำเด็กน้อยกลับมาที่สถานีตำรวจ และก็คิดว่าเขาควรจะทำอย่างไรต่อไปดี
และแล้ว มีหญิงยากจน
ร่างกายผ่ายผอม ผมเผ้ายุ่งเหยิง แวะเข้ามาที่สถานีตำรวจ เพราะเธอได้ยินมาว่าคุณตำรวจกำลังช่วยเด็กน้อยตามหาแม่อยู่
หญิงคนนั้นแจ้งทางคุณตำรวจว่าเธอกำลังตามหาลูกชายอยู่และสงสัยว่าเด็กน้อยคนนั้นจะเป็นลูกชายของเธอ
เมื่อเด็กน้อยเห็นหญิงคนนั้น
ก็รีบวิ่งเข้าไปหาด้วยความดีใจ คุณตำรวจมองหญิงคนนั้นและเด็กน้อยด้วยรอยยิ้มที่แฝงด้วยความเข้าใจ
สำหรับเด็กน้อยแล้ว
แม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกเพราะแม่ของเขาได้ให้ทั้งความรักและการดูแลเอาใจใส่แก่เขาเป็นอย่างดี เด็กน้อยไม่ได้มองแม่ของเขาที่หน้าตา
แต่เด็กน้อยมองเข้าไปที่หัวใจซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีให้แก่เขา
ใช่เลย....
แม่ คือ "ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก" สำหรับเด็กน้อยจริงๆ
No comments:
Post a Comment