จระเข้อกตัญญู

               ณ บริเวณชายป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่มีช้างน้อยตัวนึงกำลังเดินเล่นกินลมอยู่ตามลำพัง และแล้วก็ได้ยินเสียง 

               "ช่วยด้วย ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยฉันที" 

                ช้างน้อยค่อย ๆ เดินตามเสียงนั้นมา จนพบต้นเสียงนั้น ก็เจ้าจระเข้นั่นเอง หางของจระเข้ถูกต้นซุงทับอยู่มันพยายามดิ้นให้หลุดก็ไม่สามารถหลุดออกมาได้ จึงขอร้องช้างน้อยให้เอางวงลากซุงออก เมื่อช้างน้อยลากซุงออกมาได้จระเข้ก็พูดว่า

               "เจ้านี่เก่งจริง ๆ นะ นอกจากเก่ง เจ้ายังตัวใหญ่น่าอร่อยอีกด้วยนะ"  

                ช้างน้อยเริ่มตกใจเจ้าจระเข้จึงงับขาของช้างที่ไม่ทันตั้งตัว

        "เจ้าจระเข้อกตัญญู ทำไมเจ้าทำกับข้าแบบนี้ ช่วยด้วย ช่วยด้วย เจ้าจระเข้นิสัยไม่ดี" 

                 หลังจากนั้นเอง หนูหริ่งก็เดินผ่านมาพอดีและเห็นช้างน้อยร้องขอความช่วยเหลือจึงเข้าไปช่วย  หนูหริ่งพูดว่าจะช่วยตัดสินให้อย่างยุติธรรม ขอให้ทั้งสองแสดงเหตุการณ์ใหม่เอาเหตุการณ์ตั้งแต่แรก หนูหริ่งจะพิจารณาอย่างละเอียด

                  จระเข้จึงบอกช้างน้อยให้เอาซุงมาทับหางจระเข้ ช้างน้อยก็เลยเอาท่อนซุงมาทับหางจระเข้ และก็บอกหนูหริ่งดูให้ดี ๆ นะ ว่าข้านี่แหละที่เป็นคนช่วยจระเข้ ช้างน้อยกำลังจะเอาท่อนซุงออก หนูหริ่งบอกว่า หยุด ๆ ในเมื่อเจ้าจระเข้นิสัยไม่ดี เมื่อช่วยแล้วจะจับเจ้ากิน ทำไมเจ้าจะไปช่วยอีก มันไม่รู้จักบุญคุณ

         จริงสินะแล้วฉันจะช่วยจระเข้ทำไม ใครทำดีก็ได้ดี ใครทำชั่วก็ได้ชั่ว ช้างน้อยจึงบอกกับหนูหริ่งว่าเรากลับกันเถอะ ปล่อยให้จระเข้รับชะตากรรมของมันไป

         และจระเข้ก็ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด และไม่มีสัตว์ตัวใดเลยเข้ามาช่วย เพราะพวกมันรู้แล้วว่าจระเข้นิสัยไม่ดี และก็ไม่มีใครยอมเป็นเพื่อนกับจระเข้อีกด้วย

แหล่งที่มา  กระปุกดอทคอม / นิทานก่อนนอน