ผลแห่งความเมตตากรุณา

มีเด็กน้อยยากจนคนหนึ่งเที่ยวออกเร่ขายสิ่งของตามบ้านคนเพื่อแลกกับเงินค่าขนมไปโรงเรียน  วันหนึ่ง เด็กน้อยพบว่าเขาเหลือเงินอยู่แค่สลึงเดียวและเด็กน้อยก็รู้สึกหิวมาก  ดังนั้น เด็กน้อยจึงคิดว่าเขาจะเข้าไปเคาะประตูบ้านหลังถัดไปเพื่อขออาหารมาทาน  จริงๆ แล้ว เด็กน้อยไม่ชอบที่จะขออาหารนักหรอก แต่เด็กน้อยรู้สึกหิวมากๆ และคิดว่าเขาจะขออาหารครั้งนี้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น  

เด็กน้อยเปลี่ยนความคิดในทันที เมื่อเห็นหญิงสาวสวยน่ารักเปิดประตูออกมา  เด็กน้อยขอน้ำแค่เพียงหนึ่งแก้วจากหญิงสาว  แต่เนื่องจาก หญิงสาวผู้นั้นเห็นเด็กน้อยท่าทางหิวโหย จึงนำนมแก้วใหญ่มาให้เด็กน้อยดื่ม  เด็กน้อยดื่มนมจนหมดแก้วและถามหญิงสาวว่า

“ผมต้องจ่ายให้คุณเท่าไรฮับ”

หญิงสาวตอบเด็กน้อยไปว่า  “ไม่ต้องจ่ายจ๊ะ”

“แม่สอนฉันว่าอย่ารับเงินจากการที่เราให้ด้วยความเมตตากรุณา”

เด็กน้อยรู้สึกสำนึกในบุญคุณเป็นอย่างมาก และพูดขึ้นว่า “งั้นผมขอขอบคุณจากใจจริงฮับ”

ขณะที่เด็กน้อยเดินจากบ้านหลังนั้นมานั้น  เขารู้สึกว่าไม่เพียงแต่ร่างกายของเขาที่แข็งแรงขึ้นเท่านั้น แต่จิตใจของเขาก็เข้มแข็งขึ้นด้วย   ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าที่เด็กน้อยจะเดินเข้าไปเคาะประตูของหญิงสาวผู้นั้น เด็กน้อยรู้สึกสิ้นหวังและกำลังจะล้มเลิกการขายสิ่งของเพื่อแลกกับเงินและคิดว่าคงต้องออกจากโรงเรียน  แต่ตอนนี้  เด็กน้อยมีกำลังใจที่เปี่ยมล้นและกำลังกายที่เต็มร้อย พร้อมจะกลับไปขายสิ่งของเพื่อแลกเงินเป็นค่าขนมไปโรงเรียนอีกครั้ง

หลายปีต่อมา  หญิงสาวผู้นั้นได้ล้มป่วยลงด้วยโรคร้ายแรง คุณหมอที่โรงพยาบาลประจำท้องถิ่นไม่สามารถรักษาได้ หญิงสาวจึงถูกส่งตัวไปรักษายังโรงพยาบาลใหญ่ในเมือง ซึ่งมีผู้เชี่ยวชาญในการตรวจและรักษาโรคร้ายแรงชนิดนี้  

นายแพทย์ผ่าตัดผู้โด่งดังของโรงพยาบาลแห่งนี้ได้ถูกเชิญให้เข้ามาร่วมประชุมกับเหล่าแพทย์ทั้งหลายเพื่อหาทางรักษาหญิงสาวผู้นั้น  เมื่อนายแพทย์ท่านนั้นได้ยินชื่อเมืองที่หญิงสาวผู้นั้นถูกส่งมา เขาได้รีบตรงรี่ไปยังห้องพักผู้ป่วยที่หญิงสาวนอนรักษาตัวอยู่ทันที  ตอนที่เขาเดินไปเจอหญิงสาวนั้น เขาใส่ชุดคุณหมอ และเขาจำหญิงสาวผู้นั้นได้ในทันทีที่เห็นหน้า  เขาจึงได้ตัดสินใจทันทีที่จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อช่วยชีวิตของหญิงสาวให้ได้

หลังจากได้ใช้ความพยายามต่อสู้กับโรคร้ายมาเป็นเวลานาน  เขาก็ได้ช่วยหญิงสาวผู้นั้นให้ชนะกับโรคร้ายได้ในที่สุด  หญิงสาวผู้นั้นได้รับการรักษาอย่างเต็มพิกัด  เมื่อหญิงสาวผู้นั้นแข็งแรงและพร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลได้  คุณหมอก็ขอบิลค่ารักษาพยาบาลจากแผนกการเงินของโรงพยาบาลและส่งไปให้หญิงสาวที่ห้องพักผู้ป่วย 

ในตอนแรกนั้น หญิงสาวไม่กล้าที่จะเปิดดู เพราะเธอแน่ใจว่า ถึงแม้จะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตที่เหลือของเธอ ก็ไม่อาจจะหาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดนี้ได้ 

แต่ในที่สุด  หญิงสาวก็ตัดสินใจเปิดดู และแล้วก็มีข้อความหนึ่งที่อยู่ด้านล่างของบิลค่ารักษาพยาบาลสะดุดตาเธอ ประโยคนั้น คือ.....

“จ่ายทั้งหมดนี้ .... ด้วย “นมหนึ่งแก้ว”

นี่แหล่ะ....ผลแห่งความเมตตากรุณา

ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก

ชายคนหนึ่งกำลังเดินไปตามถนนและกำลังครุ่นคิดอยู่  ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้  เขาหยุดเดินและมองไปรอบๆ แต่เขาก็มองไม่เห็นใครที่อยู่บริเวณนั้นเลย  และเมื่อเขาออกเดินอีกครั้ง เขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้อีกเป็นครั้งที่สอง
 

เขาจึงลองไปดูที่หลังพุ่มไม้ จึงได้พบว่า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งมุดหน้าร้องไห้อยู่  เขาจึงเอ่ยถามเด็กน้อยขึ้นว่า

“เจ้าหนูร้องไห้ทำไมจ๊ะ?   แล้วหนูชื่ออะไรล่ะ?”

“ผมชื่อแดง ผมหลงทางและหาแม่ไม่เจอฮับ”

“งั้นตามฉันมา เราจะไปตามหาแม่ของหนูกัน”   ชายผู้นั้นจึงเดินจูงมือเด็กน้อยไปที่สถานีตำรวจ 

ชายผู้นั้นบอกให้เด็กน้อยนั่งลงและเขาก็นำอาหารมาให้เด็กน้อยทาน

เมื่อเด็กน้อยหยุดร้องไห้ คุณตำรวจจึงขอให้เด็กน้อยบอกรูปร่างลักษณะของแม่ของเด็กน้อยเพื่อจะได้ตามหาแม่ของเด็กน้อยต่อไป

เด็กน้อยบอกคุณตำรวจว่า “แม่ของผมสวยมาก แม่ของผมเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก”

คุณตำรวจจึงพาเด็กน้อยไปเจอผู้หญิงที่สวยๆ ในละแวกนั้น แต่เด็กน้อยบอกคุณตำรวจว่า บรรดาผู้หญิงที่สวยๆ เหล่านั้น ไม่ใช่แม่ของเด็กน้อยเลย  แต่เด็กน้อยยังคงยืนยันว่า แม่ของเด็กน้อยสวยมาก

หลังจากที่เดินตามหากันเป็นเวลานาน คุณตำรวจก็นำเด็กน้อยกลับมาที่สถานีตำรวจ และก็คิดว่าเขาควรจะทำอย่างไรต่อไปดี

และแล้ว มีหญิงยากจน ร่างกายผ่ายผอม ผมเผ้ายุ่งเหยิง แวะเข้ามาที่สถานีตำรวจ เพราะเธอได้ยินมาว่าคุณตำรวจกำลังช่วยเด็กน้อยตามหาแม่อยู่  หญิงคนนั้นแจ้งทางคุณตำรวจว่าเธอกำลังตามหาลูกชายอยู่และสงสัยว่าเด็กน้อยคนนั้นจะเป็นลูกชายของเธอ

เมื่อเด็กน้อยเห็นหญิงคนนั้น ก็รีบวิ่งเข้าไปหาด้วยความดีใจ  คุณตำรวจมองหญิงคนนั้นและเด็กน้อยด้วยรอยยิ้มที่แฝงด้วยความเข้าใจ

สำหรับเด็กน้อยแล้ว แม่ของเขาเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกเพราะแม่ของเขาได้ให้ทั้งความรักและการดูแลเอาใจใส่แก่เขาเป็นอย่างดี   เด็กน้อยไม่ได้มองแม่ของเขาที่หน้าตา แต่เด็กน้อยมองเข้าไปที่หัวใจซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีให้แก่เขา

ใช่เลย.... แม่ คือ "ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก" สำหรับเด็กน้อยจริงๆ