กาลครั้งหนึ่ง วันหนึ่งในฤดูร้อนที่มีอากาศร้อนจัด พระอาทิตย์ได้ส่องแสงแผดเผาไปทั่วทุกแห่งหน น้ำในห้วย หนอง คลอง บึง แห้งผาก จนไม่มีน้ำเหลือติดอยู่เลย กาตัวหนึ่ง พยายามบินหาน้ำดื่มด้วยความหิวกระหาย จนกระทั่งมันบินมาถึงบ่อน้ำแห่งหนึ่ง และเห็นเหยือกน้ำขนาดใหญ่ใบหนึ่งตั้งอยู่
ที่ก้นของเหยือกน้ำใบนั้น มีน้ำขังอยู่ มันอยากจะกินน้ำในเหยือกน้ำใบนี้ให้ได้
.
แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร เจ้ากาก็ไม่สามารถที่จะเอาปาก ยื่นลงไปกินน้ำในเหยือกน้ำนั้นได้เสียที ด้วยความโมโหหิวน้ำ กาจึงคาบก้อนหินโยนใส่เหยือกน้ำ และสังเกตเห็นว่าน้ำในเหยือกเอ่อขึ้นมา
ดังนั้นมันจึงพยายามคาบก้อนหินทีละก้อนใส่ในเหยือกน้ำ จนน้ำสูงขึ้นมาถึงปากคอเหยือก
ด้วยเหตุนี้ กาตัวนั้นจึงได้กินน้ำจนอิ่ม
**********************
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
แหล่งข้อมูลที่มา : หนังสือนิทานอีสป ของสำนักส่งเสริมสุขภาพ
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข
