มีเด็กคนหนึ่งชื่อว่าเด็กหญิงดอกบัว ชื่อของเธอตั้งตามชื่อดอกไม้ที่สวยงามชนิดหนึ่ง แต่ดอกบัวไม่เคยรู้สึกเลยว่าเธอนั้นสวยงาม ดอกบัวอยากที่จะสวยเหมือนชื่อของเธออย่างยิ่ง เธอตัวโตและสูงสง่า เธออยากมีแก้มสีแดงเปล่งปลั่งและอยากให้คนรอบข้างชื่นชมในตัวเธอ
แต่ในความเป็นจริง ดอกบัวสกปรกมอมแมมไปด้วยดินและโคลน เด็กบางคนเรียกเธอว่า เจ้าผอมแห้งแรงน้อย ท้องเธอปวดเพราะความหิว ใจของเธอนั้นแสนจะหนักอึ้ง
แต่แล้ววันหนึ่ง ดอกบัวได้ยินว่ามีคนที่อยู่แสนไกล ต้องการให้การอุปการะเธอ ดอกบัวไม่รู้จริงๆ ว่า การอุปการะหมายถึงอะไร
หลายเดือนต่อมา ดอกบัวพบว่าเธอมีอาหารรับประทานอิ่มท้อง เธอมีน้ำสะอาดให้ดื่มให้ใช่อย่างยิ่ง
เธอมีชุดนักเรียนใหม่ มีรองเท้าใหม่ และมีสมุดหนังสือให้เธอใช้ เวลาไปโรงเรน
หลายปีผ่านไป ดอกบัวตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี จนกระทั่งเธอเรียนจบการศึกษา
ในโอกาสพิเศษนี้ คุณครูประจำชั้น จึงได้ถ่ายรูปนักเรียนทุกคนไว้
ดอกบัวยืนอยู่แถวด้านหลัง ในรูปเธอเติบโตเป็นเด็กสาวแก้มแดง ที่มีสุขภาพดีและมีความสุข
มีดวงตาที่สดใส และใจที่เบาสบาย
ความฝันของดอกบัว ... เป็นจริงแล้ว
แหล่งข้อมูลอ้างอิง : มูลนิธิสงเคราะห์เด็กยากจน ซี.ซี. ในประเทศไทย
ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพรเทพรัตนราชสดาฯ
